Nieuws

Recap Wintersport

Recap Wintersport

Nadat vorig jaar ome Corrie roet in het eten gooide en de Vijfje Wintersport afgelast moest worden, was het dit jaar wel raak. Dit betekende dan ook dubbele gretigheid voor de maarliefst 49 Vijfjes die afreisden naar Risoul in het mooie Frankrijk. 

In de bus werd al snel duidelijk dat het gaspedaal hard ingetrapt ging worden tijdens de 9-daagse trip, en nee we hebben het dan niet over het gaspedaal van de buschauffeur. Naast dat elk Vijfje een tas vol drank mee had genomen, verkocht gelukkig de busmaatschappij ook nog pijpjes Jupiler, dit is natuurlijk vragen om totale escalatie. De benedenverdieping van onze dubbeldekker werd binnen no-time omgetoverd tot bruine kroeg, wat er in resulteerde dat menig Vijfje alsnog een prima nachtje kon slapen op basis van de excessieve alcoholconsumptie. Echter zat een kalme nachtrust zonder wankelende beentjes voor menig Vijfje er niet helemaal in nadat Jorn maar liefst 12 keer de pot wist te raken en er vervolgens geen blazen meer geleegd konden worden na de eerste stop. De volgende ochtend hadden de brakke takken het zwaar en moesten de 10 liter klikozakken van Jarno Wilms erbij getoverd worden om de braakneigingen op te vangen tijdens de haarspeldbochten bij aankomst in Risoul.

Nadat we op de zondagochtend waren aangekomen mocht meteen het skiharnas aangetrokken worden. Echter, het feit dat 16 Vijfjes zich hadden aangemeld voor lessen maakt al duidelijk waar de focus op lag. Niet blauw, rood, of zwart was de kleur van deze vakantie, dat was onherroepelijk geel. Tijdens de après-ski werden meer halve liters gedronken dan het aantal afgedaalde pistes. Hierna mocht een ieder zich kort herpakken om rond 22u ‘s avonds het feestje te herpakken in de technobunker van de yeti-grot. De grimmige muziek maakte het blijkbaar makkelijk om te regelen, want in de regelboom mogen er naar aanleiding van deze wintersport een dubbelcijferig aantal lijntjes worden toegevoegd. 

Goed, op dag 2 was het rinse and repeat voor ons blauwhemden. Nog niet verslagen door de drank stonden de meeste deelnemers nog voor tien uur op de piste, wat hierna snel af zou nemen. Speciale shoutout naar het skiklasje dat om 9:15 moest beginnen: Dan kan je al niet skiën, moet je ook nog straalbezopen de piste af zien te komen. De sfeer was rond 13u duidelijk: in de verschillende skigroepjes werd alweer afgeteld naar 16u, het moment dat happy hour in de yeti weer los ging. 

Op dag 3 stond de mix met onze vrienden van Donitas op het programma. Fun fact, er waren zoveel verenigingen uit Groningen dat er een regelbingo rondging onder de verenigingen. Voor zover bij het schrijversduo bekend is er niemand die een volle kaart heeft kunnen scoren, maar verscheidene leden hebben een hele, hele dappere poging gedaan. Hulde voor jullie hedonisme. De mix was in ieder geval mooi. Denken wij. Daarnaast is er ook samen gegeten met Donitas. Dat was ook leuk en gezellig. Denken wij. Wij weten er niks meer van. Denken wij. Bagga kan het echter herinneren als de dag van gisteren. Nadat onze secretaris het op dag 2 intern had gezocht muntte hij het deze keer op de Donitas dames. Check de derde panna voor details.

Dag 4 liep diepe sporen na van de mix. Een collectieve brakheid, gecombineerd met de eerste tekenen van ziekte bij sommige leden zorgde voor een collectieve off-day op de piste. Faye Cornelisse maakte met alle liefde gebruik van dit mooie fenomeen en besloot de après-ski te vervroegen naar 11:00u. Door anderen werd er vanwege ziekte dan ook voor gekozen om de après-ski collectief over te slaan om allemaal bij te kunnen komen. Of toch niet? Nee, tuurlijk niet. Om 16u stond iedereen weer klaar in zijn drankkostuum om hitjes mee te pakken, op de picknickbanken te dansen en zijn yeti-pas weer leeg te trekken. Speciale shout out naar die gast van Gyas die in zijn adamskostuum een volledige fles rosé leegtrok bovenop de dj-booth. Na de laatste dansjes in de yeti-grot was het dan echt tijd om af te druipen naar kamers. Ondanks dat de Yoonly appartementen reeds gerenoveerd zijn, ontbrak er een belangrijk onderdeel. Oordoppen. Het gebeuk werd namelijk door menig Vijfjes meegenomen vanuit de Techno grot, rechtstreeks naar de appartementen. De medewerkers van GGD-Groningen zullen wel overuren draaien de komende tijd, en nee dit komt niet door Covid. 

Dag 5. We moeten door! Menig Vijfjes hadden geen afscheid kunnen nemen van de gezellige avond en hebben het feestje nog voortgezet tot een uurtje of 6 in de nogal grimmige lokale discotheek genaamd Le Mix. Desondanks wist Jolijn met goede moed snowboardles te geven aan een aantal fanatiekelingen en er werd er uiteraard om 16u goed gebruik gemaakt van de Yeti pas. Inmiddels hadden de meeste zuiplappen ontdekt dat een fles rosé goedkoper was dan bier. Een ordinaire show met gemiddeld drie flessen rosé in elke skibroek ontbrak daarom ook niet. Het glas deed de dorstige leden denken aan een leuk spelletje en de vingers kwamen daarom meerdere keren bij een voor een potje hamas hamas. 

Dag 6. Nadat de heerlijke bananen pannenkoeken van Veerle vele buikjes weer hadden gevuld, was het weer tijd om de piste op te gaan. De starttijd is in de loop van de week steeds wat meer gerekt en begon nu ook om 11u, je hoorde hier dan ook niemand over klagen. De skifeutjes en spitzegruppe werd dan ook gemixt en dit zorgde voor wat mooie showtjes en bange gezichten, maar dat mocht te pret niet drukken. Slompie was om 16u klaar om “next level” te gaan en stond daarom weer paraat met zijn sprite in de Yeti bar. Hoe iemand zo lam kan lijken zonder een slok alcohol in je lichaam is voor iedereen nog steeds een raadsel. Wat nog een groter raadsel is, is hoe Maycon nog steeds staande is na iedere dag Le Mix te hebben uitgespeeld, maar goed. 

Dag 7. Een aantal dappere strijders hebben hun skischoenen nog aan weten te krijgen, maar daar is dan ook alles mee gezegd. Na de meest chaotische checkout ooit zwerven de meeste Vijfjes rond in Risoul op zoek naar een broodje en hun waardigheid. Onze skileraar Sander heeft alles behalve het bovenstaande kunnen vinden, wel kwam er een heerlijke Grolsch kanon op zijn pad. Gelukkig was zijn meisje Sophie dichtbij om hem te troosten #Sandphie #WispoLove. Niet alleen Sander had het zwaar vandaag, toen we Tom Vendrig met de lift naar boven zagen gaan, dachten we die jongen nooit weer te zien. Gelukkig waren er Vijfjes die vandaag hun hoogtepunt van de hele wispo hadden, zo had onze lieve Raya al de hele week uitgekeken om lekker in het zwembad te dobberen. De paniek stond hem ook nader toen hij bijna het zwembad niet meer in kwam, we hebben Raya dan ook nog nooit zo snel gezien en voor we het wisten had hij elf van de 50 kaartjes weten te bemachtigen. Na wat skiën, dobberen en sommigen nog après-skiën, zaten we om 19:30 met 49 koppies weer terug in de bus naar het prachtige Groningen. Risoul je wordt bedankt!

Reacties

Log in om de reacties te lezen en te plaatsen