Nieuws
De eerste TSA door de ogen van de FEC, V1 & Vr1!
Het is misschien al even geleden, maar lees hier hoe de TSA werd beleeft door de FEC, Vijfje 1 en Vijfje vrouwen 1!
De FEC
Op 21 november was het zo ver. Gewapend met alle rollen aluminiumfolie die in Stad & Ommeland te vinden waren was de FEC klaar om een prachtige TSA neer te zetten. Na de nodige opstartproblemen op de ACLO (waar zijn die spandoeken nou gebleven?!), maar wel een ingewikkelde tribune verder was het tijd voor de Pre-game Pubquiz. Toen we het tijdens de vergaderingen hadden over een potentieel maximaal aantal deelnemers schreeuwde ‘Vo Etci’: “Maar dat gaan we toch nooit aantikken”. Na één Gelkinge met +70 man en een zachte microfoon dacht ze daar wel anders over. Het was een prachtige, glimmende chaos. Met buikjes gevuld door alcohol en pizza vertrokken we naar de ACLO. De FEC had het een beetje druk tijdens de wedstrijden maar gelukkig kunnen de cappies jullie alle inhoudelijke ins en outs geven ;). Daarna was het tijd voor de beste helft, de 3de. Ook hier was de FEC heel druk en moeten we jullie de details tussen het eerste fust en het opruimen besparen, maar volgens mij hadden we het allemaal goed naar ons zin. Tijdens het opruimen dachten we nog maar aan één ding: Holy moly, wat een aluminiumfolie!
Vijfje 1
De thuisspeelavond, een dag die met blauw en roze omcirkeld staat in de agenda van elk selectielid. Wij mochten als V1 aantreden tegen Borger, vorig jaar nog eerstedivisionist en dit jaar een belangrijke concurrent voor promotie.
Over de wedstrijd houden we het graag kort, al vrij snel kwamen we op een 1-0 voorsprong, over wat er na die eerste goal gebeurde, hebben we het liever niet. Vanaf de bank heb ik gelukkig kunnen beoordelen dat menig Vijfje tijdens de eerste wedstrijd al meer alcoholische consumpties heeft genuttigd dan Borger doelpunten heeft gemaakt, wat hopelijk de fouten snel heeft doen vergeten.
Een verklaring voor deze afgang heb ik niet, is het nou feut Sjoerd die twee weken van tevoren in de v1-groepsapp durfde te vragen wat de thuisspeelavond was? Of waren de mannen uit Borger gebrand om te winnen ter ere van volkszanger en mede-Drenth René Karst die op de dag van de thuisspeelavond onverwachts was overleden? Een feit blijft dat we voor een volle tribune af zijn gegaan.
Wat rest, is het feest achteraf. In de kleedkamer bleek al wel dat ons Ties een gooi wilde doen naar de meest sexy geklede man in het flop. Een strakke glitterbroek van zijn vriendin zorgde dat zijn curves goed zichtbaar waren en bracht ons al wat in de stemming. Een ander goed middel om in de feeststemming te komen waren de pitchers bier en geleidelijk aan werd het aluminiumfolie op de tribune omgetoverd tot haarbanden en andere accessoires. Nog wat sexy stickers rond de ogen en op naar het flop!
Vanaf de wandeling van de aclo naar het flop begint de alcoholwaas. Je pendelt wat heen en weer tussen je team en andere bekenden en drinkt overal net een biertje teveel. Vervolgens sleur je jezelf de bar op om ook daar continu bier in de hand te krijgen en hoop je dat je op een normale wijze ook deze bar nog kan verlaten. Na een succesvolle aftocht van de bar kwam het besef dat ik zelfs die zaterdag weer vroeg op moest, tijd om te gaan.
Zoals het hoort in ‘t Flop drink je onderweg naar de uitgang nog een paar onnodige alcoholische versnaperingen om de kater nog maar wat te verzwaren, tover je je tas ergens boven uit een rek en stap je tollend op de fiets naar huis. Wat was het weer een mooi feestje!
FEC en al het publiek bedankt voor jullie aanwezigheid. Ik denk dat ik namens het hele team spreek als ik zeg dat we de support op deze avonden enorm waarderen. Wij hopen de volgende thuisspeelavond op minstens net zo veel support en zullen er alles aan doen om ook voor de tribune vermaak te leveren!
Vijfje Vrouwen 1
De eerste TSA stond op het programma en dat is natuurlijk altijd een feestje. Helaas was de wedstrijd zelf wat minder geslaagd, dus daar hoeven we niet te lang bij stil te staan. Eén ding was in ieder geval wél zeker: het publiek stond massaal achter ons. Geen moment was het stil in de zaal en dat blijft toch iets moois om te voelen. Maar goed, door naar het leukste deel van de avond: de afterparty.
Voor het zo ver was, werd er eerst nog een loterij uitgedeeld. Ons hele team deed mee want ja, als de rest van de vereniging al zo lam is dat ze geen normaal gesprek meer kunnen voeren, dan weet je dat je iets hebt in te halen. Er zit altijd een klein niveauverschil in lamheid tussen de selectie en de rest, dus dat kan maar één ding betekenen: tempo maken! Op het verlies hebben we niet geproost, maar natuurlijk wel op onze enige echte Romy, die 23 jaar was geworden. Ze dacht nog aan taart meenemen, maar koos uiteindelijk voor twee flessen champi. En gelijk had ze want wij wilden zuipen.
Voor veel meiden uit ons team was het de eerste TSA, dus de verwachtingen voor ’t Flop waren hoog. En die werden gelukkig meteen waargemaakt, want toen we binnenkwamen was het al één grote chaos in de beste zin van het woord. Mooi versierd, overal aluminium hoedjes en het bier vloeide rijkelijk. Dat laatste was goed te merken want iedereen liep behoorlijk scheef. Zodra mensen met glazige ogen aan ons vroegen: “Wat vond je van de wedstrijd?”, wist je al genoeg: je hoeft geen uitgebreide analyse te doen want morgen zijn ze het toch weer vergeten.
Het tempo ging nog verder omhoog toen wij de bar op mochten om een fust aan te bieden. Vanaf dat moment was het merendeel van ons heerlijk tappie en gingen we vol overgave clownen. Met gratis bier kan je eigenlijk maar één ding doen: adtjes trekken alsof je leven ervan afhangt. Gelukkig is het vlaggenschip daar niet vies van. Dit had uiteraard als eindstand dat meerdere meiden van ons vroegtijdig naar huis moesten, er een paar een braakje legden en iemand met krasjes op haar neus eindigde. Ach ja, is het eigenlijk wel een TSA als er niemand van de fiets valt?
Al met al: een heerlijke TSA. Jammer van de uitslag, maar het feest maakte alles goed. Op naar de volgende.
Reacties
Log in om de reacties te lezen en te plaatsen